“A e dini kush është gjëja më dramatike? Të shohësh pacientët që vdesin të vetmuar, t’i dëgjosh teksa të luten për të përshëndetur fëmijët apo nipërit”.
Doktoresha Francesca Cortellaro, nga spitali San Carlo Borromeo në Milano, është një nga shumë pjestarët e stafit mjekësor në Itali që po përballet në vijën e parë të luftës kundër koronavirusit. Ajo tregon për mediat momentet e fundit në jetë të shumë pacientëve, që sic thotë, mbeten të kthjellët deri në momentin e fundit, kur e kuptojnë që poi kin nga kjo botë.
Teksa dëgjon rrëfimet e saj dhe të kolegëve të saj, e kupton që nuk je në një film, kupton që katastrofa ka mbërritur, që të gjitha këto fytyra të mbuluara, të gjitha këto duar të shtrira, luftojë dëshpërimisht për të dalë jashtë.
Në një rrëfim për gazetën italiane Il Giornale, Francesca Cortellaro përshkroi se si një gjyshe që po mjekonte kohët e fundit i kishte kërkuar asaj të shihte nipin e mbesën për të fundit herë.
“Unë nxora telefonin dhe i thirra në video. Ata i thanë lamtumirë. Deri tani kam një listë të gjatë të thirrjeve video. Unë e quaj atë një listë lamtumire.” tha ndër të tjerë mjekja.
Profesor Stefano Muttini, shef i reaminacionit e pranon. “Kam përshtypjen se kam prfunduar brenda një tsunami, që sado që ti lufton, nuk do mundesh kurrë ta ndalësh. Problemi kryesor që kemi është të gjejmë vende të reja. Reanimacioni im kishte 8 shtretër, pastaj munda të shtoj 7, pastaj 8 të tjerë dhe në fund 16, duke shkuar në 31 shtretër. Kjo është një nga ato situatat kur për herë të parë ndjehem i sfiduar”.
Carlo Serininjë tjetër mjek tregon një tjetër histori. “Jam reanimator prej vitesh, por tani është ndryshe. Sonte iu afrova një të moshuari, I kishim vendosur kaskën për frymëmarrjen e drejtuar. Ai shihte përreth i trembur. Kur iu afrova po më pëshpëriste: Është e vërtetë, jam rëndë? Kryqëzova shikimin me të dhe e kuptova që nuk më kishte mbetur më një përgjigje”.
Bergamo, në rajonin e Lombardisë në afërsi të Milano, është ndër qytetet italiane më të prekur nga koronavirusi. Varrezat ngjitur janë mbyllur për publikun për herë të parë që nga Lufta e Dytë Botërore. E gjithë Italia është në izolim. Të gjitha tubimet dhe ceremonitë, përfshirë dhe funeralet, janë të ndaluara. Ndërkohë numri i viktimave dhe të prekurve vijon të rritet.
