Në vitin 2018, ekspertët e sëmundjes infektive në Universitetin e Hong Kong-ut hasën në një pacient të pazakontë.
Një burrë 56-vjeçar, i cili ishte nënshtruar një transplanti të mëlçisë, po shfaqte funksione anormale të mëlçisë pa ndonjë shkak të dukshëm. Testet zbuluan se sistemi i tij imunitar po i përgjigjej hepatitit E – por ata në të vërtetë nuk mund të gjenin llojin njerëzor të virusit të hepatitit E (HEV) në gjakun e tij, shkruan CNN.
Hepatiti E është një sëmundje e mëlçisë që gjithashtu mund të shkaktojë ethe, verdhëz dhe një mëlçi të zmadhuar. Virusi vjen në katër specie, të cilat qarkullojnë në kafshë të ndryshme; në atë kohë, vetëm njëra prej tyre dihej se infektonte njerëzit.
Me teste për atë tendosje njerëzore të HEV negativ, studiuesit ridizajnuan testin diagnostik, e ekzekutuan përsëri – dhe gjetën, për herë të parë në histori, hepatitin E të miut në një njeri.
“Papritmas, ne kemi një virus që mund të hidhet nga minjtë e rrugës te njerëzit”, tha Dr. Siddharth Sridhar, një mikrobiolog dhe një nga studiuesit e HKU që bëri zbulimin. Ishte një infeksion aq i pazakontë dhe i paparë saqë ekipi pyeti nëse ishte një “incident i njëhershëm, një pacient që ishte në vendin e gabuar në kohën e gabuar”.
Por, që prej atëherë ndodhi përsëri dhe përsëri
Që nga studimi i parë, 10 banorë të tjerë në Hong Kong janë testuar pozitivisht me hepatitin E të miut, i njohur edhe si HEV. Rasti më i fundit erdhi një javë më parë; një burrë 61-vjeçar me funksion jonormal të mëlçisë u testua pozitiv më 30 prill. Dhe mund të ketë qindra të tjerë të infektuar të panjohur atje, tha Sridhar.
Prejardhja njerëzore e hepatitit E zakonisht transmetohet përmes ndotjes fekale të ujit të pijshëm, sipas Organizatës Botërore të Shëndetit.
Por prejardhja e miut paraqet një mister të ri: askush nuk e di saktësisht se si infektohen këta njerëz. Në dy vitet që nga zbulimi, studiuesit ende nuk kanë identifikuar rrugën e saktë të transmetimit nga minjtë te njerëzit. Ato kanë teori – mbase pacientët pinin ujë të kontaminuar ose prekin objekte të kontaminuara – por asgjë nuk është vërtetuar përfundimisht.
Pacienti 61-vjeçar i kohëve të fundit, në shtëpinë e tij nuk ka pasur minj ose jashtëqitje minjsh, askush tjetër në familjen e tij nuk ka treguar simptoma dhe ai nuk ka histori të fundit të udhëtimit.
“Bazuar në informacionin e disponueshëm epidemiologjik, burimi dhe rruga e infeksionit nuk mund të përcaktohen,” tha Qendra e Hong Kongut për Mbrojtjen e Shëndetit (CHP) në një deklaratë të 30 prillit. Njeriu është akoma në spital, dhe hetimi po vazhdon.
Ajo që ne dimë, dhe nuk e dimë
Ekipi i kërkimit dhe autoritetet e qytetit janë përpjekur të kuptojnë më mirë këtë kërcënim të ri shëndetësor që nga viti 2018.
Ata kanë bërë një përparim. Testet e tyre diagnostikuese janë rafinuar dhe përmirësuar. Ata kanë përhapur vetëdijen midis sektorit të kujdesit shëndetësor, në mënyrë që mjekët të dinë të testojnë për HEV miun, dhe filluan fushata ndërgjegjësimi publik.
Shkencëtarët po testojnë popullsinë e minjve në të gjithë vendin për të provuar të identifikojnë grupimet para se të mund të hidhen te njerëzit, i cili ka siguruar të dhëna se sa brejtës në qytet mbajnë HEV dhe cilat zona kanë më shumë minj.
Por ka ende shumë që mbetet e panjohur. Ata nuk e dinë se sa është periudha e inkubacionit të virusit – do të thotë se sa kohë duhet që pacientët të sëmuren pas ekspozimit. Ata janë ende duke u përpjekur për të gjetur një trajtim, pasi ilaçet e përdorura për të trajtuar variantin njerëzor të hepatitit E ka pasur rezultate të përziera te pacientët me HEV.
Dhe, natyrisht, e panjohura më e madhe që vazhdon të shqetësojë shkencëtarët është se si.
Të mos dish se si virusi hidhet nga minjtë te njerëzit e bën shumë të vështirë parandalimin e infeksioneve të mëtejshme – apo edhe të kuptosh të gjitha të dhënat që studiuesit kanë mbledhur. Për shembull, njerëzit që jetojnë në zonat e infektuara nga miu duhet teorikisht të rrezikojnë më shumë, megjithatë disa pacientë të infektuar vijnë nga lagje me numër të ulët minjsh.
“Ajo që dimë është që minjtë në Hong Kong mbartin virusin, dhe ne i testojmë njerëzit dhe e gjejmë virusin. Por si saktësisht ai kërcehet mes tyre – nëse minjtë kontaminojnë ushqimin tonë, apo ka ndonjë kafshë tjetër të përfshirë, ne nuk bëjmë dije, “tha Sridhar. “Kjo është lidhja që mungon.”
