Gazeta liberale gjermane Der Tagesspiegel veçon protestat e opozitës shqiptare si shprehje e reagimit popullor kundër pushtetarëve abuzivë e të korruptuar. Nën titullin “Demokracia në Europën lindore është më e mirë se sa mendohet.” gazeta rradhit reagimet edhe në vende të tjera ish komuniste si Rumania, Çekia, Serbia madje edhe Rusia ku pushteti eshtë sfiduar realisht nga fuqia e popullit në rrugë. Duke i përshkruar si revolta në hapësirën “mes Tiranës e Moskës” redaktori Harald Schumman apelon që elitat në Europën Perëndimore të kapërcejnë paditurinë arrogante dhe të bashkohen me ata që ngrihen kundër abuzimit me pushtetin.
——
Demokracia në Europën lindore është më e mirë se sa mendohet
Duket sikur populistët autokratë e kanë të lehtë në Europën qëndrore dhe lindore. Por kam lajme të mira.
HARALD SCHUMANN
Në Hungari, një demagog autoritar qeveris zgjedhësit e tij me parulla raciste kundër refugjatëve fiktivë. Rumania ka një qeveri, qëllimi kryesor i së cilës është të mbrojë zyrtarët e saj të korruptuar nga ndëshkimi. Kryeministri çek ka kanalizuar në mënyrë të paligjshme fondet e BE-së në kompanitë e tij dhe nuk ka kontroll mbi biznesin e tij.
Në Poloni, janë në pushtet nacionalistët të cilët nuk tolerojnë një gjyqësor të pavarur dhe nuk respektojnë kushtetutën. Dhe përtej kufijve të BE-së, oligarkët kriminel qeverisin Ukrainën, Moldavinë, Serbinë dhe Malin e Zi. Mbi të gjithë qëndron Cari, Presidenti i përjetshëm i Rusisë, i cili për të mbajtur veten dhe klikën e tij në pushtet, përdor cdo metodë.
Tridhjetë vjet pas çlirimit nga zgjedha sovjetike, vendet e ish-bllokut Lindor ende nuk janë përmisuar në fushën e demokracisë dhe sundimin e ligjit. Trashëgimtarët e diktaturave të partisë autoritare, duket se nuk janë aq në fund të Evropës së bashkuar. Kjo është arsyeja pse populistët autoritarë dhe biznesmenët e paskrupull e kanë të lehtë. Pra, për Perëndimin , kjo është historie zakonshme në Evropën Qendrore dhe Lindore post-komuniste.
Por kjo është e gabuar. Sepse ajo supozon se njerëzit atje nuk e donin ndryshimin sepse nuk dinin më mirë. Kjo vlen më së miri për pjesën – ende – pjesë mbizotëruese të elitave në parti dhe kompani të lidhura me shtetin. Por shumë miliona qytetarë e dinë më mirë – dhe i sjellin Evropës këtë vit një rrjedhë të shumëpritur të lajmeve të mira.
Filloi në Mars në Sllovaki. Pas vrasjes mafioze të gazetarit investigativ Jan Kuciak vitin e kaluar, sllovakët lakmuan zgjodhën Zuzana Caputova, çuditërisht një aktiviste kundër korrupsionit në presidencë,e cila gjithashtu kundërshton hapur sulmet anti-liberale të Viktor Orban në Hungarinë fqinje.
Në qershor, çekët treguan se nuk e tolerojnë Andreij Babish, kreun e qeverisë, të akuzuar për subvencionim të paligjshëm. Më në fund, më shumë se një çerek milion njerëz kërkuan dorëheqjen e tij në rrugët e Pragës. Për sa i përket popullsisë, kjo korrespondonte me dy milion protestues në Gjermani. Babis ishte ende në detyrë gjatë pushimeve të verës, por aktivistët njoftuan se ata do të vazhdojnë me forcë përballjen në vjeshtë.
Lufta kundër korrupsionit
Në javën e kaluar, rumunët ndoqën shembullin e Republikës Ceke që përballet me dhjetëra mijëra njerëz kundër qeverisë së injektuar nga qeveria. Jo më pak sepse shumë romanë që kanë ikur nga varfëria dhe keqmenaxhimi po mobilizohen për një kthesë demokratike, të sundimit të ligjit në atdheun e tyre
Përtej kufirit të BE-së, gjithashtu, vullneti për demokraci është shumë i gjallë. Në Serbi, aktivistët kundër regjimit të autokratit Aleksandër Vuçiç janë rritur në popullaritet për më shumë se një vit. Çdo muaj në Shqipëri, dhjetra mijëra qytetarë ngrihen kundër kryeministrit të tyre duke e akuzuar për vjedhje të zgjedhjeve. Në Ukrainë, qytetarët votuan presidentin e komedianit Vladimir Selenskyj – jo sepse ai është kompetent, por sepse ai qëndron të paktën për një fillim të ri kundër aparatit të qeverisur oligarkisht.
Putini ka arritur limitet
Tani madje ndodh në Rusi. Megjithë brutalitetin e policisë dhe arrestimet arbitrare, mbi 50,000 rusë marshuan përsëri kundër presidentit të tyre këtë fundjavë duke kërkuar zgjedhje të ndershme dhe të lira. Për herë të parë, regjimi i Putinit ka arritur kufijtë e represionit dhe po humbet mbështetjen e tij në një front të gjerë.
E gjithë kjo tregon se nuk ka ndarje kuazi-natyrore në Evropë midis Lindjes autoritare dhe Perëndimit të vendosur demokratikisht.
Sigurisht, nuk është aspak e sigurt që aktivistët nga Moska në Tiranë do të fitojnë. Është më e ngutshme të kapërcehet padituria arrogante e shumë evropianëve perëndimorë për luftën e fqinjëve të tyre lindorë për liri ekonomike dhe demokraci. Në mënyrë agresive dhe identike, ajo duhet të bashkohet me anën e atyre që janë atje kundër abuzimit të pushtetit të regjentëve të tyre për të siguruar të drejtat e tyre demokratike.
Demokracia është një proces për të cilin duhet të luftosh gjatë gjithë kohës. Kjo ndodh si në perëndim ashtu dhe në lindje.
