Nga Ylli Manjani
Për të gjithë kritikët e palodhur të opozitës, që komentojnë në statuset e mia: Pa dyshim kritika është gjëja e duhur. U shoftë ajo shoqëri që s’pranon kritikën!
Por ju lutem, ju ftoj të kuptojmë së bashku ftohtësisht se shqetësimi kryesor është vendi. Një opozitë kur gabon, maksimumi i prish punë vetes. Pra i shtyn vetes ditën e ardhjes në pushtet. Por kur gabon pushteti i prishet punë vendit. Këtij të fundit i shtyn ditët në agoni.
Ky është një dallim shumë i madh, që nuk mund të injorohet!
Sa më takon, po e përsëris, analizoj shqetësimet e agonisë së vendit. Krizën ekonomike të thellë dhe shkatërrimin e shtetit.
Natyrshëm argumentet e përdorura shkojnë më në favor të mnështetjes së opozitës sesa të pushtetit. Ky i fundit është e keqja, pa asnjë dyshim!
Pushteti ka qenë gjithmonë e keqja, edhe kur kam shërbyer në të! Kjo është e vetmja llogjikë që mbisundon në një shoqëri demokratike.
Llogjika që për çdo gjë fajin e ka opozita, është pjesë e shoqërive të mbyllura që pëlqejnë të sundohen nga i forti në pushtet. Me këtë llogjikë nuk jam pajtuar e as kam ndërmend të pajtohem.
Respekt për komentet anti-opozitë, që bëni tek statuset e mia megjithse nuk përfaqësoj asnjë parti në atë statuse.