Nga Orjola Pampuri
Hapja totale e dosjeve është detyrim moral ndaj të gjithë shtresës së ish të përndjekurve, të cilët që në krijimin e Partisë Demokratike, kanë qënë shtylla kryesore e mbështetjes, por vetëm kaq…..
Flitej e flitej në emër të tyre, por kurrë nuk u mor një vendim i duhur për ta.
Nuk u dënuan prokurorët, gjykatësit e as anëtarët e byrosë politike në 30 vite demokraci, ikën në botën tjetër pa iu hyrë gjemb në këmbë. Dhe ky është TURP.
Hapja e dosjeve është detyrim, dhe lustracioni sigurisht që po, por jo justifikim. Nëse hapen dosjet për të gjithë, spiunët e badhkëpunëtorët i përbuz shoqëria, përpara se t’i largojë lustracioni.
Edhe për ju ‘paqësorët’, ky ligj nuk ka synim të nxisë hakmarrje, të gjithë ata që vërtetë kanë mbi supe një të kaluar të tillë e dinë mirë kush i spiunoi, nga të afërm e deri tek lagjia, po sot e 30 vite nuk pati as hakmarrje e asgjë tjetër. Bëni mirë të heshtni e të mos fshiheni e justifikoheni si paqësorë pas kësaj teze.
Në 30 vite Partia Demokratike duhej t’i kishte hapur dosjet. Nuk e bëri! Kjo është për të ardhur keq, por të paktën mos përdorim sulmin si mbrojtje, se nuk shkon.
Shqipëria është në rrugëtimin e rëndësishëm drejt BE, dhe dekomunistizimi dhe shkëputja me të kaluarën komuniste është kusht, dhe sigurisht Shqipëria është vendi i fundit në Ballkan, që nuk e kishte bërë një gjë të tillë, kjo mund të ketë qënë dhe arsyeja përse PS, me një bazë të mirë, të atij regjimi mori guximin dhe e votoi, po ne çfarë turpi do të na ngelte mbi kurriz nëse nuk do e votonim?
Ndaj vota ishte obligim ndaj shqiptarëve, demokratëve dhe ish të përndjekurve, e kundërta nik besoj se meriton koment.
Pastaj se kush është i djathtë apo jo, lërejani kohës dhe dosjeve. Aty do të jemi ne, prindërit tanë dhe gjyshërit tanë. Koha është ilaçi më i mirë.
