Athina zyrtare jep dakordësi për nënshkrimin e Marrëveshjes së Mbrojtjes dhe Sigurisë mes BE-së dhe Tiranës.
Mediat në Greqi raportojnë se qeveria greke ka rënë dakord të nisë procesin për nënshkrimin e Marrëveshjes së Mbrojtjes dhe Sigurisë ndërmjet BE-së dhe Tiranës bazuar në projekt-marrëveshjet specifike me Shqipërinë dhe vendet e tjera kandidate të Ballkanit Perëndimor.
Qeveria greke, pavarësisht deklaratave publike të një qëndrimi të palëkundur ndaj kryeministrit shqiptar Edi Rama dhe mes aludimeve për përfshirjen e kryetarit të Bashkisë së Himarës Fredi Beleri, ra dakord të nisë procesin për nënshkrimin e një
Marrëveshja e Mbrojtjes dhe Sigurisë ndërmjet Bashkimit Evropian dhe Tiranës. Diskutimet e brendshme të ndërlidhura mes organeve bashkëkompetente të BE-së kishin nisur që në janar të këtij viti, por pak ditë më parë u propozuan draftet specifike të një marrëveshjeje me Shqipërinë dhe vendet e tjera kandidate të Ballkanit Perëndimor.
Sipas burimeve të besueshme, tekstet fillestare përfshijnë Shqipërinë në objektivat më të gjera të “Busullës Strategjike” të BE-së, me miratimin e pjesëmarrjes së ardhshme të Tiranës edhe në Misionet Politike dhe Operacionet Ushtarake të Politikës së Përbashkët të Sigurisë dhe Mbrojtjes (CSDP).
Veçanërisht i rëndësishëm është edhe suksesi i Shqipërisë në nisjen e bashkëpunimit në çështjet e mbrojtjes kibernetike dhe përballjes së kërcënimeve hibride, pasi këto janë fusha me një marrëdhënie të privilegjuar të Tiranës, deri tani, vetëm me Shtetet e Bashkuara të Amerikës.
Me fjalë të tjera, vërehet fenomeni që Uashingtoni e trajton me dyshim “Busullën Strategjike” dhe në përgjithësi autonominë strategjike të BE-së, por Rama arrin të diskutojë të njëjtat çështje dhe të pranohet nga të dyja anët e Atlantikut.
Në fazën fillestare të krizës së Belerit kur qeveria greke kërkoi një ndërhyrje amerikane, u konstatua se kryeministri shqiptar kishte forcuar pozicionin e tij në Shtëpinë e Bardhë dhe Departamentin e Shtetit…Rama kishte projektuar me sukses imazhin e të qenit mburoja e ndikimit rus në Ballkanin Perëndimor dhe viktimë e sulmeve hibride nga organizatat terroriste iraniane dhe të tjera. Në të njëjtën kohë, në muajt e fundit, kryeministri shqiptar ka forcuar edhe terrenin e tij në Bruksel, ose
Athina beson ose ka frikë se kjo ka ndodhur tashmë në Bruksel. Sepse nuk mund të shpjegohet ndryshe se, si në planin politik, ashtu edhe në atë diplomatik, pala greke herë nuk e ngre fare çështjen e Belerit dhe herë mjaftohet me një informim lakonik, pa kërkuar ndihmë të drejtpërdrejtë. Imazhi, i cili tashmë po konsolidohet tek zyrtarët e BE-së dhe përfaqësuesve të 26 vendeve anëtare të mbetura, është se çështja Beleri është ngritur thjesht për t’u regjistruar në procesverbal.
Ndër të tjera, është hequr dorë nga paralajmërimi i -përsëritur muaj më parë- grek se “kjo është një çështje serioze që mund të ndikojë në marrëdhëniet dypalëshe dhe në kursin europian të Tiranës”. Tani vetëm thuhet se Shqipëria duhet të respektojë parimet e shtetit ligjor gjatë gjykimit të Belerit në shkallë të dytë.
Në të njëjtën kohë, element i ri në zhvillimet ballkanike është propozimi i ish-ministres së Jashtme Doras Bakojanis për anëtarësimin e Kosovës në Këshillin e Evropës. Edhe pse tradicionalisht dëgjohen shumë ekzagjerime për miqësinë greko-serbe, sot është e justifikuar të habitemi për motivet dhe qëllimet e goditjes së fortë që Athina i dha Beogradit. Disa diplomatë të huaj vlerësojnë se “ish-ministrja nuk mund të bënte një propozim kaq të rëndësishëm pa dijeninë e kryeministrit”.
Përveç kësaj, ata vënë në dyshim nëse qëndrimi i zonjës Bakojanis është, së pari, pjesë e një hapjeje diplomatike ndaj faktorit shqiptar (pavarësisht mosmarrëveshjeve të shumta mes zotit Rama dhe homologut të tij kosovar Albin Kurti) dhe së dyti, një pararendës i një ndryshimi. në politikën greke në favor të njohjes së plotë dhe zyrtare të Kosovës.
Për momentin, qëndrimi grek nuk ka ndryshuar dhe jepen garanci se “marrëdhëniet bashkëpunuese” të njohura publikisht, shumëvjeçare, me Prishtinën në çështjet ekonomike dhe tregtare vazhdojnë. Natyrisht, dikush do të thoshte se tani Kosova është ndoshta më pak e interesuar për njohjen formale nga Greqia dhe më shumë për nisma të ngjashme me znj. Bakojanis, pasi ato i sjellin një përfitim më të gjerë.
