Nga Prof.Pal Nikolli
Emërimi i individëve të paaftë dhe shmangia e profesionistëve në administratën shtetërore çon në disa pasoja negative:
1. Mosefikasiteti dhe vendimmarrja e dobët: Individëve të paaftë mund t’u mungojnë aftësitë, njohuritë dhe përvoja e nevojshme për të marrë vendime efektive, duke çuar në joefikasitet dhe politika të gabuara.
2. Korrupsioni dhe Keqmenaxhimi: Mungesa e mbikëqyrjes profesionale dhe llogaridhënies mund të rrisë rrezikun e korrupsionit dhe keqmenaxhimit të burimeve, pasi të emëruarit e pakualifikuar mund të mos kenë integritetin ose ekspertizën për të mbrojtur interesin publik.
3. Reduktimi i besimit publik: Kur qytetarët perceptojnë se emërimet bazohen në favorizim dhe jo në meritë, kjo mund të gërryejë besimin në institucionet qeveritare, duke reduktuar angazhimin qytetar dhe respektimin e ligjeve.
4. Pasojat ekonomike: Sistemet shtetërore të menaxhuara keq mund të çojnë në politika ekonomike joefektive, duke rezultuar në rritje më të ngadaltë ekonomike, ulje të investimeve dhe humbje të burimeve.
5. Cilësi më e ulët e shërbimeve: Sektorë si kujdesi shëndetësor, arsimi dhe siguria publike mund të vuajnë, duke çuar në një rënie të cilësisë së shërbimeve thelbësore të ofruara për publikun.
6. Inovacioni i zvogëluar: Pa profesionistë të aftë që drejtojnë politikat dhe inovacionet, një shtet mund të mbetet prapa në adoptimin e teknologjive dhe metodologjive të reja, duke ndikuar në zhvillimin afatgjatë dhe konkurrencën.
7. Paaftësia për të trajtuar krizat: Udhëheqja e paaftë mund të jetë e dëmshme në kohë krizash, të tilla si fatkeqësitë natyrore ose pandemitë, ku të menduarit e shpejtë dhe ekspertiza janë thelbësore për reagim efektiv.
8. Promovimi i kulturës së meritokracisë dhe sigurimi që emërimet bazohen në kualifikime dhe kompetenca mund t’i zbusë këto çështje dhe të çojë në qeverisje më efektive.
