Në një studim të ri, ekspertët nga Qendrat Amerikane për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC) u kërkuan adoleshentëve të raportojnë vështirësitë me të cilat përballen në jetën e tyre dhe shikuan se si ato ndikojnë tek ata.
Sipas një studimi të CDC, adoleshentët e sotëm përballen me nivele të larta vështirësish me ato kryesore që janë në shtëpi. Më konkretisht, 61% e adoleshentëve pjesëmarrës në anketë thanë se përjetojnë “nënçmim nga një prind në shtëpi”.
Një gjetje po aq shqetësuese ishte se 28% e adoleshentëve thanë se jetonin me një prind që lufton me ankthin ose një çrregullim mendor.
Vlen të përmendet se shumë adoleshentë pranojnë se nuk mendojnë se kanë në shtëpi një të rritur të cilit mund t’i drejtohen. Ata duan të jenë në gjendje të flasin me prindërit e tyre, por shumë biseda mbizotërohen nga krahasimi ose problemet e të rriturve.
Kur adoleshentët mendojnë se nuk mund t’u drejtohen prindërve për të ndarë betejat pa u gjykuar, nënçmuar ose refuzuar, lindin pasoja të rënda. Studimi i CDC zbuloi se 65% e ndjenjave të vazhdueshme të trishtimit ose dëshpërimit të adoleshentëve lidhen me përvojën e një ose më shumë vështirësive të hershme, siç është neglizhenca emocionale.
Çfarë duan adoleshentët dhe çfarë u ofrojmë ne atyre?
Ne të rriturit duhet të punojmë në aftësitë tona të vetërregullimit në mënyrë që të mund të ndihmojmë fëmijët tanë që i duam aq thellë. Duket se ka një shkëputje midis asaj që fëmijët duan nga ne emocionalisht dhe asaj që ne u japim atyre.
Si mund të fillojmë të bëhemi versioni më i mirë i vetes?
Para së gjithash, ne duhet të shikojmë brenda vetes dhe të kuptojmë se si përvojat tona të vështira të jetës kanë ndikuar në nivelet tona të reagimit. Studimet tregojnë se sa më shumë stres të kemi përjetuar gjatë rritjes, aq më shumë ka gjasa që të reagojmë fuqishëm ndaj stresit më vonë në jetë.
Për të siguruar më shumë siguri emocionale dhe për të fituar një lidhje domethënëse me fëmijën tonë, ne mund të mendojmë me qetësi për atë që donim nga nëna dhe babai, por nuk e morëm kurrë.
Shkruani mendimet tuaja. Reflektimet me shkrim mund t’ju ndihmojnë të bëheni të vetëdijshëm për historinë tuaj personale, dhe kjo nga ana tjetër mund të rrisë aftësinë tuaj për të kuptuar se çfarë ka nevojë fëmija juaj nga ju.
Siguria emocionale në shtëpi
Trajtojeni veten dhe fëmijën që ishit me dashuri. Nëse ndërgjegjësoheni për rrënjën e problemeve, atëherë mund të krijoni siguri emocionale në familje.
Ne mund ta ndryshojmë disponimin në shtëpinë tonë nga “Jam shumë i stresuar për të ndihmuar” në një atmosferë mirëkuptimi.
