Nga Bujar Vreto
Si sot 29 vjet me pare lindi ne perballje me terro-komunistet gazeta e pare pas renies se diktatueres Rilindja Demokratike. Mirenjohje per gazetaret dhe drejtuesit e RD-se qe me guxim, mposhten friken dhe perqafuan lirine. Une nuk mund te jem krenar me secilin prej tyre sepse disa e braktisen kauzen e lirise dhe shtypit te lire duke u bashkuar me bijte e atyre qe per 50 vjet kishin shkaterruar pronen, familjen dhe ndjenjen kombetare.
Ne nuk arritem te qeshim kur zemra gezonte nga liria, ne nuk u investuam te fitonim respektin e njerëzve inteligjentë ne disa raste as dashurinë e fëmijëve.
Historia 29 vjecare ka treguar se gazetar, politikane e njerez te sfidave publike pa fituar vlerësimin e kritikëve të ndershëm nuk mund te kryejne misionin e tyre por predispozita eshte te kthehen ne tutore duke e shtypur opoziten dhe popullin me thundren e rende qe administrojne nga pushteti (fakti konkret nga ta paudhet qe sot drejtojne vendin me vota te vjedhura). Duhet të durojne tradhtinë e shokëve falsë por edhe kur kopilat vihen ne sulm per te rifituar ofiqet e humbura me ane te mashtrimit, shpifjes e forma te tjera qe vetem ata si batakcije dine ti bejne (dje degjuam fjalen e kryemafiozit ed-ver, e turpeshme kur tha ne ligjerate te drejte se ne jemi per te dobesuar opoziten, a thua se ky halucinant eshte ne ate karrige per te shkaterruar opoziten dhe marrjen peng te fjales se lire, apo per te mbajtur premtimet e bera per permiresimin e jetes te qytetareve duke ju dhene mundesi te jetojne ketu dhe jo te marrin cantat e te ikin rrugeve te botes).
Udheheqesia shpiterore, duhet te prevaloje ne vlerësimin e bukurise, të gjeje më të mirën te të tjerët dhe te lëne ambjentin ku kontribon dhe paguhesh nga taksat e qytetareve pak më të mirë seç ishte, qoftë kjo me nje dokumentacion perfekt, me nje zgjidhje te ceshtjeve emidjate, ose një rrethanë sociale të shpenguar. Me punen tone ti mundesojme dikujte një jetë pa vuajtje vetëm sepse kemi qenë aty dhe nuk jemi udhehequr nga mahnia e syrit nga xhepat por nga sherbesa dhe misioni njerzor.
Historia ka treguar se njerzit e ndershem ne funksione partiake, institucione publike e gazetari, gjithmonë mendojmë para se të bëjmë një ndryshim të rëndësishëm,se sa do të pendohemi përpara se të bëjmë atë që duam të bëjmë. Por kur kthejmë kokën pas, shohim se gjërat për të cilat pendohemi më shumë janë ato që nuk kemi bërë dhe per gjërat që kemi bërë nuk shqetësohemi shumë, edhe nëse i kemi bërë gabim sepse do t’i rregullojmë gjatë kohës. Shpesh here nuk kemi ber ate qe duhet ne kohen e duhur duke humbur ato momente te arta vetem nga frika per te guxuar. Të jesh i guximshëm nuk do të thotë të mos kesh frikë, në fakt është e kundërta. Njerëzit e guximshëm nuk janë të patrembur; ata thjesht kanë gjetur diçka që ka më shumë rëndësi sesa frika.
Une, kthej koken gjithmone pas; Jo per ndonje gabim se po i korigjoj me kohen por per dhjetorin e pare se po te kishim bere ate qe duhet ne 1990 nuk do mendonim per dhjetor te dyte. Ne Shqiperi do ishte kthyer prona, do ishin rehabilituar shtresat sociale, do ishte stabilizuar ekonomia me te ardhura mesatare e te larta dhe nuk do guxonte kush te sillej si sheik ne drejtimin e qeverise, pra do ishim integruar ne Bashkimin Europian me dinjitet dhe paritet.
Hija e zhgënjimit (1990) do me ndjeke gjithmone nga pas “Ah, sikur..’’
Njerez te lire, te behemi bashke te rikthejme te drejten universale qe cdo individ te jete I lire te shprehe mendimet dhe te reflektoje mbi to kur ka shkelur te drejten e tjetrit. Liria e fjales eshte themeli i demokracise prandaj nuk duhet te lejojme censuren nga autoritetet totalitare qe po na rrembejne fjalen dhe lirine. Duhet te perkushtohemi me vendosmeri, me cdo mjet demokratik, duke u kunderpergjigjur pa kthyer faqen tjeter dhe te vendosim nje standart qe nenshtrimin gazetarise, shprehjes, mediave dhe fjalen e lire nuk mund ta imagjinosh dhe jo me te prekesh. Vendi jone ka perjetuar trauma, pushkatime, denime, iternime nga eterit gjakatare te felliqesirave qe sot drejtojne vendin, por lirine e fjales si nje e drejte e njeriut qe vendet e civilizuara dhe qyteteruara e kane ne themelin e vlerave te tyre, nuk do munden ta rrembejne kurre lapanjozet e votive te vjedhura, sepse do perballen me reagimin qytetar qe se ka njohur ndonjeher vendi jone.
Kaperceni friken sepse kauza eshte me e madhe se ajo.
REALITETI ESHTE KY..
