Nga Orjola Pampuri
Nga data 18 Tetor, dite ku u finalizua vendimi perfundimtar i KE, dhe thuajse me shume se nje muaj, kur Bundestagu vendosi 9 kushte, per te hapur negociatat per Shqiperine, Edi Rama, jo vetem qe nuk ka ndermarre asnje hap te rendesishem per te reflektuar mbi zgjidhjen e tyre, por vijon te mbaje me ngulm kryebashkiaket me precedente penale, duke shkelur ligjin dhe vendimin e prokurorise qe e ka emeruar vete, duke u dale ne mbrojtje sikur te mos kete ndodhur asgje, duke perfaqesuar tryezen e diskutimit per reformen zgjedhore me Damian Gjiknurin, nje nder zerat e perfshire ne dosjen 184, ku del ne pah qarte perfshirja e tij ne shitblerjen e votes. Gjithashtu vihet re konsistenca permanente per miratimin e Reformes Zgjedhore, sipas kushteve te tij, duke guxuar te artikuloje, qe do ta miratoje edhe ne mungese te opozites legjitime jashtparlamentare, duke shkelur keshtu kushtet e Bundestagut. Nga ana tjeter, vijon te kete nje administrate te korruptuar, dhe te njollosur nga nepotizmi, ku abuzohet hapur me tendera e perfitime abuzive. Por Edi Rama nuk ngurron te artikuloje, Samitin e Zagrebit, ku aludon se do te rifitoje shanset per te hapur Negociatat.
Por a mundet te jete me i besueshem per Nderkombetaret, nje kryeminister i cili nuk ndermerr asnje iniciative per te nisur diskutimin per permbushjen e qofte, njerit prej kushteve te Bundestagut, a mundet te jete i besueshem nje kryeminister i cili boshatis arken e shtetit dhe nuk paguan sigurimet e punonjesve te administrates, a mundet te jete i besueshem per Europen nje kryeminister qe vijon te mbaje ne qeveri e te bashkepunoje me personazhe me precedente penale, a mundet te jete i besueshem nje kryeminister i cili ka manipuluar dhe deformuar informacionin rreth gjendjes reale ne Shqiperi, tek Nderkombetaret. Sigurisht qe jo. Sigurisht qe nuk mund t’i besohet me nje personazhi te tille, kundrejt te cilit bien akuza te renda per figuren qe ai perfaqeson, duke filluar nga ajo e Presidentit Macron, i cili theksoi qe eshte e paimagjinueshme qe nje vendi, te dytin per nga kerkesat e azilkerkuesve t’i hapen negociatat, dhe njekohesisht deklarata e europarlamentares, e cila theksoi, qe Shqiperise nuk iu hapen negociatat, per shkak te krizes politike dhe votimeve moniste te 30 qershorit, dhe i gjithe informacioni i ardhur ishte jo real, pra me pak fjale, cdo informacioni per Shqiperine, pika i vihej ne zyren e Rames.
Sot vemendja e nderkombetareve, e Ambasades Amerikane eshte tek realiteti i trishte, absurd, dhe deri tragjik Shqiptar, qe ka vetem nje autor; Edi Ramen.
Platforma e opozites, alternativa e saj per reformen zgjedhore, krijimi i kushteve dhe permbushja e standarteve per zgjedhje te lira dhe te ndershme, vendosja e ligjit dhe e drejtesise, ndeshkimi i gjithkujt qe tenton te tjetersoje voten e qytetareve, ulja e taksave, alternativa dhe mundesi per turizmin, bujqesine, per sipermarresit e huaj dhe vendas, per nje sistem arsimor gjithperfshires dhe mbeshtetes per cdo shtrese, per reformimin e sistemit shendetesor dhe motivimin e mjekeve dhe personelit shendetesor, hartimi i politikave sociale ne mbeshtetje te shtresave ne nevoje, motivimi i te rinjve per te punuar e jetuar ne Shqiperi, kthen shpresen tek Shqiptaret, vendos Shqiperine ne te njejten linje me kerkesat dhe standartet Europiane, duke i dhuruar edhe mundesine e trete, pas liberalizimit te vizave, dhe anwtarwsimit ne Nato, dhe hapjes se negociatave, per te nisur nje kapitull te ri detyrash e detyrimesh sic i ka hije qytetareve europiane. Per nje Shqiperi si Europa, e vetmja mundesi eshte largimi i Edi Rames, dhe sektit te tij te turpshem qe beri “histori” tashme dhe ne Europe, duke na kthyer vite prapa.
