Nga Bashkim Koçi
Nuk mund ta besoj!
Edhe sot që po shkruaj nuk dua ta besoj!
Si mundet që një refren i stërgjatë i ngjashëm me ndotjen akustike “Ne bëjmë shtet” të shkërrmoqet fatkeqësisht brenda një 24 orëshi!?
Po ku ishte ti o shtet në k’të mort që na ra!?
Mu duk mua, apo ti shtet e kishe tkurrurr qënien tënde në qurravitje ndihme ndaj gjithkujt dhe ngrite duart i dorëzuar!
Ku ishe ti shtet kur Klajdi Çuko të priti 17 orë nën rrënoja, dhe ti vetëm e vështrove në largimin e tij gradual nga kjo jetë.
Prite ti shtet të të vinte në ndihmë Kosova, Franca, Turqia, Serbia, Greqia e ku di un tjetër, por vdekja nuk mund ta priste Klajdin dhe shumë të tjerë nën rrënoja që po të prisnin ty shtet kartoni.
Po pse më pështjellon gjithmonë ti o shteti im. Ti shtet që sot e mbrapa nuk rri dot pa të vën prapashtesën “kartoni” vazhdon të më zhgënjesh e zhgënjesh deri në pafundësi
Nuk di më çfar ndjej, krenari apo keqardhje kur shoh FSK me pak vite jet që jep leksion në prezenc e llogjistikë.
Do doja shteti im të publikoja pa fund foto të punojsve tanë të emergjencave, por nuk ma dhe mundësinë dhe u mjaftova me foto serbësh, Italianësh e Grekësh që shpêtojnë Shqiptarin posht rrënojave. Ma theve shpirtin shteti im!
U çakordove keq shteti im dhe të doli situata jashtë kontrollit akoma pa e futur në duar atë. U bëre lëmsh sepse edhe në këtë rast nuk hoqe dorë nga vesi i keq i marketingut politik.
Harxhove më shum.kohë në media, në intervista, në delire, sesa në organizim.
Nuk e dije çbëhej 10 km më tutje (Laç, Lezhë), por dije me përpikmëri kur duhet të qaje e kur duhet të ironizoje, kur duhet të trashje zërin ndaj medias e kur duhet të mallëngjeheshe.
Të paktën në këtë pjesë nuk zhgënjeve njeri. Pritej!
Më trishtove shteti im kur të shihja inferior ndaj
çdo performance Ballkanike e Europiane të ardhur në ndihmë, por edhe ndaj çdo OJQ_je e komuniteti biznesi. Të dua të fortë dhe jo inferior shteti im, por mesa duket ti nuk do të jesh i till, jo se nuk ke mundësi.
Hej shteti im, ky mort ra tashmë.
Në mort fjalët janë më të pakta dhe mendimet më të thella.
Nuk e di në e ke kuptuar sa shtet kartoni ishe këtë herë, apo je vetdemagogjizuar dhe po deliron akoma, por mblidh veten dhe bëj çmos ta lehtësosh sa mundezh këtë dhimbje të madhe
E pasi të ketë kaluar gjithçka, karton që karton je, paketohu dhe lêri mundësi vendit të zgjedhë më të mirën.
