Nga Kastriot Dervishi
Në mbledhjen e 68 të tij, më 31.1.1925, Kuvendi Kushtetues bisedoi për 3 çështje: për statutin (kushtetuta), kryeqytetin dhe zgjedhjen e kryetarit (presidentit) të Republikës Shqiptare. Mbledhja filloi ora 14.30 nën drejtimin e kryetarit Eshref Frashëri. Petro Poga tha se populli priste votimin e kryetarit të ri të shtetit, prandaj kërkoi votimin e dispozitës së statutit në lidhje me këtë çështje, e më pas të vijonte diskutimi i saj për çështjen e tjera. Milto Tutulani, i ngarkuar të paraqiste relacionin për statutin, foli mbi rolin e tre pushteteve, të cilat siguronin liri kur vinin në ekuilibër midis tyre. Pjesa e parë e statutit ishte kjo:
1-Shqipëria është republikë parlamentare e kryesuar prej një kryetari. Sovraniteti buron prej popullit.
2-Republika Shqiptare, është indipendente, e pandashme, tërësia tokësore e sajë e padhunueshme edhe toka e sajë e pajetërsueshme.
3-Flamuri kombëtar, është i kuq me shqipe të zezë dykrerësh në mes.
4-Shqipja është gjuha zyrtare.
5-Republika Shqiptare s’ka fe zyrtare. Të gjitha fetë e besimet janë të nderuara dhe liria e ushtrimit dhe e praktikimit të jashtëm të tyre është e siguruar.
Feja nuk mund të formojë pengime juridike me asnjë mënyrë.
Fetë e besimet kurrsesi nuk mund të përdoren për qëllime politike.
6-Tirana është Kryeqyteti i Shqipërisë.
7-Pushteti legjislativ ushtrohet prej Senatit e Dhomës së Deputetëve si mbas këtij Statuti.
8-Pushteti përmbarues i përket vetëm Kryetarit të Republikës, i cili e ushtron me anën e ministrave.
9-Pushteti gjyqësor ushtrohet prej gjykatave dhe vendimet e tyre jepen në emër të Republikës Shqiptare.
Deri te neni 4, votimi u bë pa diskutim. Te neni 5 pati diskutime se të bëhej më cilësor, por në fund u la sipas projektit. Diskutim pati edhe çështja e kryeqytetit. Deputeti Taq Buda, e nisi diskutimin e tij kundër votimit të Tiranës për kryeqytet, i ndërgjegjshëm se “do rrihte ujë të havan”, sepse e kuptonte se shumica e kish vendosur. Me një ligjëratë të gjatë, Buda përfundonte arsyetimin se Tirana nuk i kishte cilësitë për kryeqytet. Pas tij foli Ferit Vokopola një fjalë të zjarrtë në mbrojtje të Tiranës, duke e mbyllur fjalimin me brohoritjen “Rroftë Tirana kryeqytet”. Në mes të brohoritjeve u votua për Tiranën. Pastaj u kalua në miratimin e dispozitës për Kryetarin e Republikës, i cili zgjidhej për 7 vjet. Vetëm këtë herë zgjidhej prej Kuvendit Kushtetues sepse vendosej që në të ardhmen ta zgjidhte mbledhja e përbashkët e Senatit dhe Dhomës së Deputetëve. U votuan vetëm tre nene kushtuese për kryetarin e më pas u kalua në zgjedhjen e tij. nuk pati propozim, por secili shënonte një emër në fletën e bardhë të votimit të fshehtë. Rauf Fico e Syrja Pojani kontrolluan fletëvotimet.
Votuan 62 deputetë. 60 votuan pro Ahmet Zogut kryetar të Republikës Shqiptare, 1 votoi për Eshref Frashërin dhe një u gjet e pavlefshme. Në fjalën e para deputetëve, Kryetari i Republikës , Ahmet Zogu tha: “Zotërinj! Ju falënderoj si për herën e parë, ashtu edhe tani që më nderuat duke më zgjedhur kryetar. Pra, ju siguroj se asnjë ambicie nuk do të ndalojë fuqinë time për të shërbyer interesit të përgjithshëm”.
