Sot po sjellim nje tjeter cikel me poezi te Tomor Kotares nga libri “Stuhi Yjesh”.
PA ADRESË
Shpresa e besimi, kanë ikur pa adresë
Më thanë se po shkojnë drejt ferrit
Ëndrrat si kristale, më thyhen nën kresë
Trupin ma godasin, kamxhikë si t`Hitlerit
Pa adresë ka iku qytetërimi, pa nam e nishan
Mbuluar ka harresa, betimin e Kostandinit
Njeriu i shprishur, mbretëron dynjanë
Nuk gjen usta gjëkundi, veç Nastradinit
Pa adresë kanë shkuar luanët e pyllit
As ujqër gjëkundi nuk po duken më
Si varrezë pa emër, nën dritën e një ylli
Mbreti i pyllit, ka mbetur pa zë
Pa adresë bylbyli, s`lajmëron pranverën
Dallandyshe e shpresës pa kohë shtegëton
Adresari qytetit, na ka mbyllur derën
Me adresë të humbur, nuk di se nga shkon…
PAZAR ME RËRËN
Kam ardhur shpesh tek ti
E kurrë s`të kam pyetur
Si munden me ty të bëjë pazar?
Ti nuk je plaçkë
Je dhuratë zoti
Nuk je ugar.
Ti nuk je mall për peshkatarë
Të hedhin rrjetat
E t`çojnë n`pazar
S`je grurë, misër a tërshërë
T`mbushin hambarë
E t`shesin për farë.
Ah moj rërë,
T`ka gjetur i madh zarar
Rob të kanë zënë bregdet shqiptar
N`ankand të nxjerrin
Behar më behar.
FJALË E ZEMËR
Fjalë e zemër, zemër e fjalë
Fjalë me peshë
E një lloji të rrallë
Fjalë e zemër, zemër e fjalë
Të njëjtën melodi
E luajnë sa më rrallë
Fjalë e zemër, zemër e fjalë
Të dyja në një mëndje
Ndodh të gjenden rrallë
Fjalë e zemër, zemër e fjalë
Në bëhen bashkë
Shembin malë!
Fjalë e zemër, zemër e fjalë
Hoje mjalti
I rrallë nektar!
DITA BOTËRORE E POEZISË
Urime Poet!
Sot, në ditën e poezisë
Ty që shpirtin s`e ke kurrë në paqe
Vajton hallet e vegjëlisë
E vet i varur në urën pa harqe.
Urime Poet!
Ty, me shpirtin e gjërë lëndinë
Ty, që vallëzon e fluturon me erën
Ty, që puth rreze në suferinë
Ty që stuhishëm puth pranverën.
Urime Poet!
Ty, largpamësit në çdo varg
Ty, që lotët ke pasuri të çmuar
I mbledh pikë – pikë i bën dallgë
Melhem i derdh mbi shpirtrat plagë.
Urime Poet!
Sot,
Në ditën e poezisë.
BRIGJEVE TË FATIT
Brigjeve të fatit
Shtegtonim të dy
Lumenjëve përflakur
Rrëmbeheshim me sy.
Gurëzat e zallit
Si gjerdan i artë
Me ashklat e shpirtit
Ndezëm t`madhen flakë.
Flaka mori krahë
Drejt qiellit u nis
Në gjirin e hënës
U kthy në fildish.
Brigjeve të fatit ,
Shtegtonim të dy,
Yjet hidhnin valle
Përmbi tëndin sy.
PRESIM DIELLIN
Rrrësirë,
Suferinë,
Diku ngrin
E diku shkrin
Shkallmuar deri në placë
Kallkan shpresë e fukarasë.
Presim Diellin që të dalë
Njëlloj del, në fushë e mal
Njëlloj kodrës a në pllajë
Gjithë botës skaj më skaj.
Do ta shpallim perandor
S`ka as ligj, as nen në dorë
Miq e pare, s`di të hajë
Hatrin, askujt s`di t`ia mbajë.
KURTHE TË VEGJËL
Cili burrë,
Puthi një grua
E shpirtin nuk ia treti
Kush nga ju
Hëngri një ftua
E në fyt njëherë s`i mbeti?
Cila grua
Shkoi në krua
E një shtamë nuk e theu
Cila vajzë u dashurua
Dhe prindërit nuk i gënjeu?
Kush nga ju
Pati një ëndërr
Me zjarr zemre s`e ushqeu?
MALL XHEVAHIR
Kollë e thatë
Si ortek i stërmadh
Zhurmon në dhomë
M`u kujtua kollitja e gjyshit, në këtë orë të vonë.
Shtërngoj nofullat
Të mos e zgjoj tim bir
Eh ç`mu kujtove sonte, kollë e gjyshit të mirë.
Përzjehet
Me djegien e gjoksit
Ky mall xhevahir…
A thua,
Po plakem?
EMRI IM
Kur linda,
Për fat,
Babai më zgjodhi,
Emrin e një mali të lartë.
Tomorr!
TOMORR,
Ia pagëzoi emrin djalit
Ndoshta deshi, që t`i ngjaja malit.
Hije i ka një djali
Të jetë i lartë e i fortë si mali.
Nuk di në u plotësua profecia…
DO TË DUA SI…
Do të dua,
Si kumbullën
në baçe
Si ftoin në brinjë
Si mollën në krye të arës
Si tokën e bujkut
E ajkën e farës.
Do të dua si lulet pranverën
Si vjeshta gjethen
Si gjethi erën
Si dimri cungun
Si dega gjethin
Si rrënja trungun.
Do të dua si era shiun
Si bimët dritën
Si malet borën
Si ujvara rrëpirën
Si poeti Metaforën.
Do të dua,
Si vajza, të shenjtën,
Kurorën!
Do të dua,
Do të më duash,
Me hir e me pahir,
Për ashti kapur
Prej zemrash lidhur
Si me zinxhir.
Do ta dua qënien tënde
E ti timen me gjithë shpirt
Që kur të njoha
Shpirti m`u bekua
Errësirat e jetës m`u bënë dritë.
Do të më duash ! E do të të dua
Kështu paska qenë e thënë
As Unë bëj dot pa ty
As Ti, bën dot pa mua
Ecim me të njëjtin hap
Zemrat tona,
Rrahin me të njëjtin ritëm
E shtrenjta ime
GRUA!
VITI I RI
A thua jeta është vetëm një natë?
A thua bota është vetëm një hartë?
A thua nata është ca fishekzjarre?
Në qiellin me halle?
Shkon një vit, një tjetër në mbërritje
Dikush qau, e dikush buzëqeshi
Dikush leckosur e rreckosur
Dikush, veshje firmato veshi.
Rrotullohem rreth tryezës si sonambul
Ç`urim ti jap botës këtë natë
I pafuqi, lëshoj gotën me verë të kuqe
Njerëz kudoqofshi! Gëzuar e shumë fat!
DASHURI
Fluturon shpirti im
Në pista akulli
Shkrin oqeani i ngrirë
Dashuri prej ylli polar!
Para teje,
Himalajat zvogëlohen e dashur
Ndjenja farkëton lidhjen me ty
Është dashuri në Liri!
Dashuria ime!
Oqeane lotësh të derdhen në sy
Treten dhimbjet mes dëshpërimit
Saharaja, shuan etjen aty.
Ngrohma zemrën buzëkuqe tërfili
Dashuria jonë
Është këngë e pakënduar
Nuk është vaj bilbili…
