Ylli suedez, Zlatan Ibrahimoviç ka bërë një intervistë të gjatë me Piers Morgan Uncensored, ku u ndal edhe tek marrëdhënia me Pep Guardiolën dhe për që ndodhi gjatët vitit të tij në Barcelonë.
“Unë mendoj se Guardiola është një trajner i madh. Nëse shikoni karrierën e tij dhe merrni 10-15 vitet e fundit, ai ka pasur gjithmonë rezultate të shkëlqyera. Mendoj se ai kurrë nuk ka zbritur më poshtë se vendi i dytë. Por përtej trajnerit, është personi. Unë i shikoj të gjithë në sy dhe kuptoj nëse ka ndonjë problem apo jo. Më duhet një sekondë për të arritur pikën dhe zgjidh një problem. Mbaj mend që para se të shkoja në Barcelonë, mediat thoshin se isha shumë ndryshe për atë kontekst. Gabimi im ishte që doja të hyja në atë mentalitet për atë që jam. I thashë Guardiolës të jetë i sinqertë me mua dhe të më tregojë gjërat drejtpërdrejt.
Nuk isha aty për të krijuar probleme, por për t’i zgjidhur ato. Unë isha atje për të realizuar ëndrrën time, por ai nuk e bëri. Gjashtë muajt e parë gjërat shkuan mirë. Në takimin e parë që pata me të, më tha se lojtarët nuk kanë mbërritur në kamp me Ferrari, Porsh apo makina të tjera luksoze. E pyeta pse? Ai më telefononte çdo ditë për të më bindur të shkoja në Barcelonë dhe më pas më dërgoi këto mesazhe. Nuk i kam përdorur makinat e mia për 6-8 muaj. Pastaj i kërkova të fliste me qetësi. I thashë se më duhej hapësira për të luajtur futbollin tim, gjë që nuk mund ta bëja më pas ndryshimit të pozicionit të Mesit.
Ne folëm normalisht. Asnjëherë nuk kemi pasur probleme në raportin trajner-lojtar. Ai më tha se do të merrte parasysh nevojat e mia. Ndeshja e parë pas intervistës, stol. Unë nuk jam tipi që shkoj te trajneri dhe pyes pse nuk më lë të luaj. Unë vij nga kultura e punës së palodhur dhe ju arrini në bazë të mënyrës se si stërviteni dhe punoni. Ndeshja e dytë, stol. Ndeshja e tretë, stol. Mendoj se Guardiola u ndje i ofenduar nga kërkesa ime për të luajtur më shumë, gjë që është në rregull për mua. Por duhet të jesh i drejtpërdrejtë me mua, duhet të kuptohemi. Ndeshja e katërt, stol. Dhe më pas fillova të kuptoj që isha në stol për shkak të një situate që ishte krijuar nga njerëzit e afërt të tij, të cilët kishin filluar të ndërhynin. Pastaj shkova me makinë në fushë me Ferrarin tim të ndyrë dhe e detyrova ta shihte nga zyra e tij.
Motoja ime në atë moment ishte “nëse më dreq mua, do të të q*”. Nëse doni të luani me zjarrin, mirë. Por unë do të të djeg. Sigurisht, ai ka qenë gjithmonë trajner dhe të mos luash, për një futbollist, është dënimi më i keq që mund të ketë. Ai ishte trajneri, shefi, por kjo nuk mund të ishte në rregull. Aty ishte dhoma e mëngjesit ku rrinim të gjithë dhe ai hynte e dilte në dhomë kur isha unë atje. Në fushë nuk ka pasur kurrë një lidhje vizuale mes nesh. Ai më shmangu dhe aty vura re se kishte diçka përtej lojtarit. Është dënimi më i keq që mund të ketë. Ai ishte një frikacak sepse nuk donte të përballej drejtpërdrejt me mua . Ai përdori “djemtë e tij” për të zgjidhur problemet e tij. Ai kurrë nuk donte të përballej me mua. Por ajo që ndodhi, ndodhi. Ju duhet të merrni përvojë nga këto gjëra. Ishte një mik i tij kur u përplasëm me njëri-tjetrin në një derbi të Mançesterit, i cili e mbante të informuar kur po vija unë. Sapo kalova, ai doli nga ku ishte. Mendoj se ai është një trajner fantastik që ndryshoi lojën. Si burrë… Nuk është ajo çfarë kam njohur. Por unë jam i lumtur për të. Ne ndamë të njëjtën ëndërr. Nuk kishte guxim të përballej me mua, gjithmonë iku nga përballja”, deklaroi ai.PANORAMASPORT.AL
