Valentina dhe Drita, dy motra nga Vlora, ishin sot në rubrikën “Shihemi në gjyq” të programit “E Diela Shqiptare”, në Tv Klan.
Sherri për pronat ka sjellë dy motrat përballë njëra-tjetrës në seancën e ndërmjetësimit. Gjithçka ishte në rregull deri në momentin kur dy motrat beqare, të cilat jetojnë me nënën 90-vjeçare dhe janë përkujdesur për babanë deri në momentet e fundit të jetës së tij, vendosën që shtëpinë ta kthejnë në dy dyqane.
Valentina: Unë kam tre vjet që kam një konflikt me motrat dhe vëllezërit. Unë kam një apartament 66 metra katrorë buzë rrugës Vlorë-Skelë. Konflikti nisi kur bëmë një kontratë qiraje dyqani dhe vendosa të shkoj tek noterja, Irena Bimo. Ajo më tha vendos aktin e trashëgimisë së babait, kontratën e dhurimin dhe të qirasë. Duhet të bësh kontratën e shtëpisë më tha dhe më pas kontratën e dhurimit. E bëra dhe ma rivlerësoi shtëpinë pa inxhinier, me 4 milionë lekë të vjetra.
Drita: Cili është ai inxhinier që vlerëson shtëpinë tonë, 2 dhoma, 1 kuzhinë për 4 milionë lekë? 4 milionë nuk është as një kasolle në fshatin më të humbur të Shqipërisë.
Valentina: Pusho të them unë ty se ti erdhe të firmosje kontratën e dhurimit, pse nuk e lexove.
Drita: Unë të thashë që nuk firmos në letër të bardhë dhe ti më the Irena kështu i bën. Edhe ti ke gabimet e tua.
Valentina: Ne jemi 6 fëmijë dhe këta më thonë të gjithë mua që e kam gabim. Unë vajta të marr dokumentin te Irena dhe ajo më talli dy muaj rresht. Brenda familjes problemi është që unë i kam shërbyer prindërve për 11 vjet. Babai im ishte i paralizuar. Këta të gjithë kanë qenë me punë të mira.
Drita: Ti ishe e vogla moj, ti do të rrije me babanë.
Valentina: Tani unë kërkoj që të ma falin mua këta pjesën e babait.
Drita: Pjesën e babait nuk ta falim ne se do ushqehemi.
Valentina: Jazëk të qoftë ty dhe turp. Dhe vëllai im që i ka fëmijët në Amerikë ka 5 vjet që e hap dyqanin dhe s’më jep qira. Janë bërë të gjithë bashkë dhe nuk vijnë ta shikojnë nënën.
Eni Çobani: Zonja Drita, ju që iu bie 6-7 metra në atë shtëpi për çfarë e kërkoni?
Drita: Unë e dua për ndihmë ekonomike. Kam një pension të vogël. Kam tre djem të papunë, burri më ka vdekur nga një sëmundje e keqe. Ne dilnim shisnim paketa për të bërë kimioterapitë e tij. Fëmijët e mi rrinin pa darkë se mundoheshim t’i plotësonim kushtet burrit që ai të shërohej. Ai nuk ia doli dhe mua më duhej të mbaja familjen me 85 mijë lekë. A mbahet familja veti 4 me aq para? Ndërsa motra ime hante mish.
Valentina: Unë si dua këta si motra e vëllezër.
Drita: Unë të kam rritur ty.
Valentina: Dhe unë të kam rritur fëmijët. Motër do bëj Eni Çobanin nëse pranon të më zgjedhë problemin. Të prishë rivlerësimin e pasurisë 4 milionë të vjetra dhe ta ndaj me gjyq mes anëtarëve të familjes. Kjo është fjala ime e fundit.
Eni Çobani: Motër do më bësh, por pjesë nuk dua.
Drita: Dëgjo këtu, unë nuk të firmos. Nuk më ndihmove kur pata hallin e burrit, nuk dua as unë të të shoh me sy.
Valentina: Më thotë mua që kursej, po unë do kursej se s’kam njeri. Ti ke fëmijët thesar.
Drita: Të ishe martuar edhe ti si gjithë të tjerët.
Ardit Gjebrea: E kujt është shtëpia?
Drita: E prindërve është, babai nuk donte t’i shiste, thoshte të ushqehen fëmijët.
Eni Çobani: Bëhet fjalë për një pasuri 66.36 m2 dhe zonjat kanë jetuar në atë apartament. Sot zonjat e kanë ndryshuar banesën e kanë bërë dy dyqane. Dhe zonja Drita thotë që nëse aty do të jetonte nëna dhe motrat mund ta rishikonin situatën, por janë dy dyqane dhe kërkojnë një qira. Sa janë qiratë e dyqaneve në Vlorë?
Valentina: 600 mijë lekë zonja Eni. Por dyqanet i kemi rregulluar ne dhe njërin e kemi ne, tjetrin e ka nipi, i cili nuk jep sepse thotë jam trashëgimtar.
Drita: Sot nuk ka ligj që ndan djalin nga vajza. Ajo shtëpi në Vlorë është marrë se ne ishim 6 fëmijë dhe të gjithë jemi pjesëtarë. Kur do ta gëzoj unë pjesën e babait, unë jam 70 vjeç.
Valentina: Zonja Eni unë dua që të hiqet vlerësimi i shtëpisë 4 milionë lekë të vjetra.
Eni Çobani: Vali është nga ato vajza që ka sakrifikuar. Me të vërtetë Drita thotë përse nuk është martuar, por të bësh këtë pyetje sot nuk është e thjeshtë. 5 metra nuk të bëjnë gjë ty zonja Drita.
Drita: Unë jam fëmija i madh dhe kam vuajtur më shumë se të gjithë. Unë kam nevojë për ndihmë. Deri tani ne nuk kemi kërkuar asgjë, këtej e tutje unë nuk firmos për dyqanet. Asaj përse nuk i vjen keq për mua? Këtë punë do ta zgjidh me gjyq.
Valentina: Ju bridhni me makina dhe tani që u bëra unë pak më mirë, i doni ju. Jazëk. Merrini, merrini të gjitha. Unë nuk do t’i marr me vete.
Drita: Po unë nuk kam dalë të pi një kafe, s’kam parë Gjirokastrën, Sarandën, këto hanë mish e peshk nëpër lokale. Unë nuk dua kursimet e Valit, dua pjesën që më takon.
Eni Çobani: Kush i do kursimet?
Valentina: Kursimet e mia i do nusja e vëllait zonja Eni.
Eni Çobani: Zonja Drita pasuria e tyre për fëmijët tuaj do mbetet, se dy motrat beqare janë.
Drita: Unë nuk pyes për fëmijët, unë i dua për veten time.
Eni Çobani: Ku është zemra e shqiptarit që fal dhe jep. Po të ishte ndonjë hotel apo pallat sigurisht që të merrje, por në një sipërfaqe kaq të vogël nuk e kuptoj.
Drita: S’ka gjë, aq sa më takon dua unë.
Valentina: Edhe pse këta bëjnë gjithë atë sherr, unë do iu fal dyqanin e vogël 23 m2 le ta ndajnë të katërt dhe unë me motrën të marr dy dhomat. Ta bëjmë paqe, e të mos zihemi më, të kemi dashurinë dhe unë në portën time ata në të tyren.
Eni Çobani: Zonja Vali po thotë që motra e tjera dhe vëllai të ndajnë dyqanin 23 m2 dhe mos futen tek pjesa ku është nëna dhe dy motrat beqare. E pranoni ju këtë?
Drita: Jo, jo, me gjyq, pastaj.
Valentina: Tani unë nga motra ime kërkoj të pajtohemi dhe të vazhdojmë me gjyq, sepse edhe të tjerët gjyq duan. /tvklan.al
